Τη βρήκα στο δρόμο,εκεί στην γκρίζα άσφαλτο να στέκει αρρωστημένη.Ήταν Κυριακή βράδυ,ήμουν με μια μπύρα στο χέρι.Τα μάτια μου,βαριά,στραμένα ίσια κάτω,τρεμόπαιζαν στα φώτα της νύχτας.Δεν θυμάμαι τα χρώματα που γέμιζαν την μορφή μου,μόνο κάτι ήχους αποτυπωμένους σε χαρτιά εφημερίδων,σκορπισμένα στα πεζοδρόμια.Κοντοστάθηκα.Έσκυψα αργά και τη σήκωσα.Μου φάνηκε για δευτερόλεπτα,βαριά,ασήκωτη,έτοιμη να εκραγεί.Ρούφηξα σταγόνες μπύρας και τελικά την είδα να στέκει διπλωμένη στην παλάμη μου.Ζαλιζόμουν.Ο δρόμος γύριζε και αισθάνθηκα χιλιάδες βλέφαρα να ανοιγοκλείνουν.Θυμήθηκα παλιές φωτογραφιές,ξεχασμένες στα φιλμ,που αυτή κρατούσε σε ένα συρτάρι,εκεινα τα μικρά της χέρια να κρατάνε αγκάθια και εγώ να της φωνάζω.Τελικά την έβαλα στην τσέπη μου δίπλα στην φωτόγραφια της.
Το πρωί.Το τηλέφωνο χτυπούσε.Με ξύπνησε.Έβρισα Χριστούς,Παναγιές,όλα,μα ήταν αυτή.Η φωνή της με ηρέμησε.Χαρούμενη ακουγόταν,μα κατάλαβα πως ήταν λυπημένη.Μιλούσε και μιλούσε για ανθρώπους,σκύλους,κήπους και ταξίδια,για ξεχασμένα ποιήματα, κουτιά της γιαγιάς της και φορέματα.Δεν θυμάμαι πολλά,μόνο διάσπαρτες λέξεις που δεμένες μεταξύ τους,έβγαζαν νόημα.''ΈΧΑΣΑ'',''ΤΟ ΒΡΑΧΙΟΛΑΚΙ'',''ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΚΛΩΣΤΗ'',''ΘΥΜΑΣΑΙ;'',''ΑΝΤΩΝΗ Μ'ΑΚΟΥΣ;'',''ΠΟΥ ΦΟΡΟΥΣΑ,ΣΤΟ ΠΟΔΙ!'',''ΣΤΟ ΔΕΞΙ।''.ντιτ ντιτ ντιτ.Παύση.Σιωπή.
Μα γιατί το ΄κλεισες;Σ΄ακούω,σ'ακούω!Οι ήχοι του ψυγείου με κουφαίναν.Σήκωσα τα μάτια.Φώναξα.''ΤΗ ΒΡΗΚΑ!'',''ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΧΩ'',''ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΧΩ ΣΟΥ ΛΕΩ!''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου