ανακατεύθυνση

ναυαγήσαμε στο σμήνος τρελών ανθρώπων

7.2.11

Μ ' αρέσεις γιατί...

Και ύστερα από τις εμφανίσεις,έπονται οι εξαφανίσεις.
Δε θέλω ποτέ ξανά να σε δω να φεύγεις.
Χάνομαι στο χαμό σου.
Ήσουν εδώ και εκεί,μα με μια σπρωξιά σε πέταξα παραπέρα.Τώρα ίσως να σήκωνα το τηλέφωνο και να σου αράδιαζα ανόητες καταστροφικές βλακείες.Όχι.Είναι αργά.Μάλλον θα κοιμάσαι.Πάνε μόλις κάποιες ώρες που λείπεις,μα πρέπει να μάθεις.
Ο καιρός σήμερα ήταν για να γλείφεις τα δάχτυλα σου -όπως είπα και σε έναν φίλο- .Θα καθόμασταν στο μαγαζάκι δίπλα στο θέατρο και θα σε έπρηζα για τους καλλιτέχνες που στέκονται τριγύρω μας.Ναι.Το χθεσινό λάιβ ίσως παραήταν ηλεκτρονικό για τα γούστα μας,ίσως -παρόλο που φώναζες- δεν είπε -μα τι βλάκας- την έκπτωση - που παίζεις και στην κιθάρα- μπερδεύτηκα με τις παύλες-χάθηκα στο σημαντικό και στο μη σημαντικό- -το ανούσιο δηλαδή;- Όχι.Ίσως δεν ακούστηκαν τραγούδια που μας σημάδεψαν -ούτε εκείνο το Μιράντα του αλκοολικού- -που έπρεπε να μας τα προσφέρει ο καταραμένος- γίναμε και σαρδέλες και στο χα πει. ''Να χαίρεσαι το τώρα..Δε μπορείς πάντα να αλλάζεις κάποια πράγματα'' Ακουμπούσες το κεφάλι στο τιμόνι και σχεδόν τα έβαζες με τον εαυτό σου.Μα στο πα .Έπρεπε να χαρούμε το χθες.Μια βδομάδα είναι.Ίσως και περισσότερο.Τι χαζή.Με κορόιδεψαν οι ίδιες μου οι φράσεις.Μου την έφεραν ανάποδα.Το οινόπνευμα.Τα κόκκινα κουτιά δεν βοηθάνε.Κέρβεροι έξω από τη πόρτα σου και η μουσική να αργεί να κατέβει.Κλείνεις τα μάτια και κοιμάσαι ώρες,Ξυπνάς.Ο ίδιος αναθεματισμένος ήλιος να σου φωνάζει ''Έφυγε.Έφυγε.Είσαι μόνη.'' Τρεις φορές αποχαιρετισμού.Ο τρίτος και πιο δύσκολος.Κάθε πέρσι και καλύτερα-που λενε- .Η πρωτεύουσα κατάντησε μισητή.Ηλίθια.Θα διαβάσω.Γέλια.Θα σε διαβάσω.Θα σε γράψω.Θα σε ψάξω.Αποστολή.
''Αμα σκεφτείς ποιοι δρόμοι μου αρέσουν,θα το βρεις''
Θα το βρω.Αύριο κιόλας.Αύριο θα ψάξω και για ακορντεόν -κανένα μεταχειρισμένο ίσως γιατί είναι και πανάκριβα...-Και θα μάθω το Talijanska αμέσως.Θα φτύσω αίμα για να το μάθω.Ίσως βγω και στους δρόμους,σαν ξεπεσμένος παλιάτσος να τραγουδάω.Μπα,όχι.Κανείς μας δεν θα το ήθελε αυτό.Είναι δύσκολος ο μονόλογος και δεν με βλέπω να γυρίζω πίσω -κλεμμένο από τραγούδι,μαντέψτε ποιο- .Χα.Θεραπεία.Γεμίζω τις μέρες με πρόσωπα.Με 10,32 λεπτά προσποίησης και ίσως προλάβεις να γυρίσεις.Φτάνει.
''Ήσουν ένα όμορφο παιδιιιιι'' .
Άραγε οι σμέρνες δαγκώνουν και όταν κοιμούνται ; Ίσως απλά ανοιγοκλείνουν τα σαγόνια.
Καληνύχτα λοιπόν.Η υπόσχεση είναι υπόσχεση.Τρεις συνεχόμενες νύχτες.Να κρατήσεις το χαρτάκι/συμβόλαιο.
Ααα και μην σε νοιάζουν τα άσπρα σεντόνια.Φαντάσου τα κόκκινα -εε όχι από αίμα-

#1 Νομίζω πως και να το βρω το στένσιλ,όλα αυτά δεν θα χωρέσουν ίσως και στους τοίχους όλης της πόλης.Ο έλα υπερβολές!

4 σχόλια:

  1. θα κλάψω.
    μπράβο,αξίζει το συναίσθημα.
    όλα τα άλλα θα περάσουν και θα ξαναέρθουν και θα ξαναπεράσουν και θα ξαναέρθουν και ίσως κάποια στιγμή να μείνουν έτσι όπως τα θέλεις και τα φαντάζεσαι,'ισως και όχι...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πόσο μου μίλησες με αυτή την ανάρτηση..
    πληροφορίες για το ακορντεόν που ερωτεύτηκα έψαχνα και βρέθηκα στη γειτονιά σου..
    Με μενα δεν ανακατέυτηκε στένσιλ στην υπόθεση..μόνο τρεις μερες μαγικες, μετα ενα καράβι, ένα κτελ και πίσω στη βάση μου..
    μην έχοντας κανένα τρόπο επικοινωνίας παρά μόνο ένα ταξίδι πάλι πίσω..
    Νόμιζα ότι απλά θα πέρναγα καλά και θα έφευγα ανανεωμένη.
    τελικά έτσι απλα ένα κομματι μου έμεινε μαζι του.
    μου λειπει.. σε ό,τι πρόλαβα να γνωρίσω από αυτόν.στο ακορντεόν του και στο σπίτι του.
    στεναχωριεμαι που δεν τον χορτασα,που δεν κατάλαβε ουτε αυτός ούτε εγώ πόσο τον ήθελα.
    Σχεδιάζω όποτε ξαπλώνω να επιστρέψω στην κέρκυρα και να τον ξαναζήσω.. μακρυνό μου φαινεται.. αλλά είναι καλό να ονειρεύεσαι.
    ακορντεον θα όμως αρχίσω!..εσυ τελικά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητή ανώνυμη με το μήνυμα σου,με γύρισες στα παλιά,ξαναδιάβασα τις λέξεις μου,θυμήθηκα τις στιγμές του τότε,τα γεγονότα,τα συναισθήματα...
    ακορντεόν θα αρχίσω και εγώ σύντομα ελπίζω,είναι απλά λίγο δύσκολη η κατάσταση και πολλές οι αναμνήσεις αλλα ενταξει...
    Να ξαπλώνεις συχνά λοιπόν,να ταξιδεύεις στην Κέρκυρα και στην κάθε κέρκυρα παρέα με ακορντεόν και μικρά σπιτάκια και με κρυμμένους έρωτες ..Να ανακαλύπτεις και να ανακαλύπτεσαι ... στο εύχομαι :)
    Ελπίζω μεσα από τον ήχο του ακορντεόν και οι δυο μας ,να μαζέψουμε τα κομμάτια μας,να ''συναντηθούμε'' !!
    καλή σου μέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή