πρωτεύουσα θηρίο

Γρυλίζεις.

πάντα σαν το σκυλί

έξω από τα τρένα

με τη λέξη -Απόσυρση-

φλερτάρεις

Γραμμές.Χρωματιστές.

Κόκκινες,πράσινες,μπλε,

και μια ξεχασμένη κίτρινη.

Μονάχη.

Φωτίζουν τις διαδρομές

ζωγραφίζοντας τους χάρτες.

Στο έδαφος -που πατάς,που πατώ-

ένα γκρι διαφορετικό,

δικό τους.

Οι ίδιοι κρυφακούν την μέσα τους μουντάδα.

Ο ουρανός τους -στρώματα πολλά-

καθρέφτης των προσώπων τους.

Σάββατο βράδυ

και ψάχνεις τροφή,

να θρέψεις τον θάνατό σου,θέλεις.

Ψηλά.

Δεν απέμεινε τίποτα

από την δόξα των μνημείων τους,

και οι εκθέσεις -σαν ντόμινο-

σκορπίζονται.

Μονάχα για ΄σένα,

Σκυλί,

άφησαν ανοιχτά τα λαμπάκια.

Για να υπάρξεις και εσύ

-ίσως-

σε ξένες νυχτερινές φωτογραφίες.

Στα φλας ενός παράξενα ολοζώντανου πολιτισμού.