ανακατεύθυνση

ναυαγήσαμε στο σμήνος τρελών ανθρώπων

25.7.11

τότε

Λυγίζει τα πόδια.Μικρές απαλές κινήσεις,τεχνητών ανθρώπων.
Χαράζει πατούσες,απολαμβάνοντας την πρωινή μουντάδα.
Λείπει ο καφές και τα τσιγάρα...

Κι όμως κουβαλώ κάμερες ,
κρυφές σε όλο μου το σώμα.
Και τα αυτοκίνητα περνούν
και εσύ ξέρεις πως αυτός δεν θα ξαναπεράσει.
Από πουθενά και από παντού.
΄΄Τα περιστέρια κάποιος τα κουρδίζει΄΄
Στα χέρια του φωλιάζουν φτερά.
Ξέρει καλά από αυτά.

Πίνεις για να ξεχάσεις και ξεχνάς για τι πίνεις.
Ουίσκι με νερό.Ουίσκι σκέτο.
Πάντα κάτι να περισσεύει.
Και όμως χωρίς αυτό το ΄΄τίποτα΄΄ ίσως ήσουν ακόμα
μια σκοτεινή ιδέα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου