βόρεια

Στους ήχους,τους γνώριμους που σε ταράζουν

Μου ζήτησες να σε φιλήσω

εκεί που πονάς περισσότερο.

Εκεί που ο κόσμος

αλλάζει πρόσωπο,

γίνεται δυο μάτια βούλες

βυθισμένες σε αγνές ακρογιαλιές.

Κρατώντας την ανάσα μου,

βούτηξα πιο βαθιά ,

μέσα σου.

Σε ανώμαλα τοιχώματα,

στάθηκα,

παράλληλα με το σύμπαν σου.

Ακροβάτησα

-καθέτως-

στις αντοχές του δέρματος σου.

Αναδύθηκα απ΄ τις πληγές σου,

με ένα σακίδιο όνειρα,

αλλοπρόσαλλα,

και σε προσμένω.

Αναμετρήσου πλάι μου,

με γίγαντες παρέα.

Με κύκλους παράξενους,

κινούμενους τροχούς,

έλα και

εξημέρωσε με ..