ανακατεύθυνση

ναυαγήσαμε στο σμήνος τρελών ανθρώπων

27.3.11

τριξίματα στρογγυλά

τρίξιμο πρώτο

Θα μπορούσα να ορκιστώ
πως την είδα να πετάει
να λύνει κορδόνια
από φουγάρα
-ψόφια καιρό-
Ίσως άργησε να σε τυλίξει
ο καπνός μου
Μα δεν παύεις να με βλέπεις
να τρίζω ανάμεσα στα κενά σου δόντια
Καθώς σωπαίνεις
πως αλλοιώνονται έτσι
γύρω σου οι μορφές;
πόσο χυδαία
ξεχύνονται οι παύσεις σου;
Οι γάμπες μου
ποθούν το χορό σου
τρικλίζουν στον ρυθμό σου..
και γέρνεις
εσύ γέρνεις θολά.



τρίξιμο δεύτερο

Κάποιος μου είπε
''Μυρίζεις φωτιά''
έμειναν τα βλέφαρα
γυμνά.
Μια παγωμένη καταιγίδα
κρατούν τα ματωμένα σύννεφα
και τρίζω στα δόντια σου ανάμεσα
και ψάχνεις στο παλτό μου.
Τα όνειρα
τα όνειρα
υπακούν στους ήχους σου,
στους σταματημένους δείκτες σου...
Βαλς
στο απομακρυσμένο τραπέζι
και επιστρέφεις.

1 σχόλιο:

  1. ωραίος λόγος
    ξεκάθαρος
    πάθος
    ψυχή
    σώμα...
    όμορφα είναι
    και αυτά τα 2
    και τα προηγούμενα.
    συνέχισε

    ΑπάντησηΔιαγραφή