ανακατεύθυνση

ναυαγήσαμε στο σμήνος τρελών ανθρώπων

10.5.12

με όρους

η ενέργεια ρέει και η ύλη ανακυκλώνεται
ταλαντεύεσαι ερεθισμένος,
σαν βροχή προσγειώνεσαι σε γυμνό έδαφος,
σχηματίζεις λιμνούλες,
γαλάζιες.


συμβίωσα με ανένταχτους έρωτες,
αγάπησα και επιβίωσα από αυτούς.

είσαι ευάλωτος,
σε έναν χρόνιο ενδογενή ρυθμό ενός παθητικού έρωτα.
δίχως τέλος και όρια ανοχής,
κρίνεσαι.

περιορίζομαι στο να τα βάζω με τις πέτρες,
να ανταγωνίζομαι το βάδισμα σου.

οι συνέπειες,καταστροφικές.ολέθριες,
και το αύριο κανένα είδος οργανισμού 
δεν θα σταθεί άξιο να το κρίνει.

σαν τα σαρκόφυτα σε συνθήκες έντονης ξηρασίας,
έχεις το στόμα ανοιχτό,
μονάχα κατά τη διάρκεια της νύχτας.

στο φως μαζεύεις τα άκρα σου,τα πλέκεις
και εισβάλλεις στο μέσα μου
χωρίς σκέψη σε απωθώ.


λειχήνες στο σώμα μου.

Αλληλοσυμπληρωνόμαστε
και
Αλληλοσυγκρουόμαστε


επιτύχαμε τον σκοπό μας λοιπόν ;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου