μέσα σε κάτι υγρό.
Τα βιολιά στον αέρα,
σαν να έσκιζαν την ομίχλη,
υψώνονταν.
Κατέβαζε το βλέμμα
και ακούμπαγε στα μάγουλα μου.
Μαζεύαμε λουλούδια,
ξαπλωμένοι
στα αγριόχορτα
και ψιθύριζε στα γαλλικά
εκφράσεις,
λέξεις,
φθόγγους,
εκτόξευε
και η φούστα μου
είχε γεμίσει αγγάθια
και τα μαλλιά στάχυα,
χρυσά..
Στους ώμους του
έκρυβε τα πόδια μου.
Κρυφά με φύλαγε
από τους ήχους των πουλιών
Με αργές κινήσεις έσκαβε χαντάκια.
Να με θάψει ήθελε.
Να μας βυθίσει στο άπειρο.
Μα το χώμα έρεε.
Σήψη ολόγυρα...
Δεν πρόφτασε να με προδώσει,
τον είχα ήδη πνίξει με την γλώσσα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου