ανακατεύθυνση

ναυαγήσαμε στο σμήνος τρελών ανθρώπων

25.9.10

το ονομά σας ;

Κάθε μέρα συναντώ το όνομά σου.Κάθε μέρα και από την αρχή.
Πρόσωπα μου απλώνουν χέρια,ντύνονται με το χαιρέκακο ύφος τους και φωνάζουν ΄΄.....΄΄ (το όνομά σου)
Κουνάω το κεφάλι μου,προσποιόυμαι με ένα χαμόγελο γλυκό ως τα αυτιά και με αληθινό ξαφνιασμό ρωτώ ΄΄Πώς είπατε;΄΄
Ω μα ναι.Δεν άκουσα συγγνώμη.Συγγνώμη μα έχω πρόβλημα βαρηκοΐας.Συγγνώμη μα η μουσική ουρλιάζει και ο χώρος παρα είναι στενός για να το αντέξει.
Εντάξει συγγνώμη που απλά σιχαίνομαι τους φθόγγους σου.
Κατάρα.
Μου προσφέρουν τσιγάρα,από μάρκες άγνωστες και χλωμούς αναπτύρες που καίνε στα χέρια μου.Προφέρουν αριθμούς,με ντύνουν με ευχές και ύστερα ζητάνε να κοπώ κομμάτια και στον καθένα να χαρίσω από ένα.

Βαρέθηκα.Αγανάκτησα.Σιχάθηκα

Εγώ εσένα θέλω γαμώτο !
και μάλιστα ολόκληρο.Όχι κομμάτια.



φακτ # 1 : im not going to give up on you

2 σχόλια:

  1. εμ ναι το εχουμε αυτο οι γυναικες και συνανταμε παντου μπροστα μας το ονομα του ανθρωπου που θελουμε να ξεχασουμε ~
    καλα μεσημεριααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή