σκαρφαλώνει στους τοίχους ξένων σπιτιών
πλάθει τις τούφες των μαλλιών της,
οι φίλοι -του-,τον φωνάζουνε τρελό...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
που να με φιλήσεις για να μην φύγω.
- ελία βεβία
- ξερνώ την ύπαρξή μου -κι εσείς μένετε πίσω-πάντα πίσω- καταναλώνοντας τον πολύτιμο εμετό μου.
γεωπόρνη
και κόπηκες, κόπηκες στα δυο
παράνοιες
σε αγγίζουν σώματα-παλάμες
απλά
και μετά σου 'λένε για έρωτες και πάθη..
η όψη
σου
δεν θέλω να επέμβω στην ομορφιά του στίχου αλλά νομίζω ότι αν πεις το "του" θα είναι πιο εύηχος :) μ'αρέσει πολύ πάντως!
ΑπάντησηΔιαγραφή(αν βγάλεις εννοώ)
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως έχεις δίκιο,γι αυτό θα το βάλω σε παρένθεση για να το διαβάζει ο καθένας όπως θέλει..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι ας πάρει το ''του'' διπλή σημασία..
έτσι και αλλιώς αυτός δεν έχει φίλους-πολλούς-..έχει τους φίλους ''του''...
:)